Hard İK

Androgoji ile Eğitim Becerileri Arasında Eşleştirmeler

Başlık açık değil mi?

Şöyle yapacağız: Bir androgoji önermesi, bir eğitmen becerisi. Bir kuramsal bilgi, karşılığında bir hayat bilgisi (isteyene not: Androgoji, yetişkin eğitimi bilimi demektir).

Hadi başlayalım.

Yetişkinler için öğrenme ortamının uygunluğu. ➡️ Optimum (12-18) katılımcı. Amfiteatr şeklinde masasız oturma düzeni (masa etkileşimi keser). Rahat sandalyeler. Rahat giyim.

Yetişkinlerin sosyal statüsüne ve değerlerine saygı. ➡️ Eğitmenin, katılımcıların kim olduğu hakkında ön araştırması ve bunu bildiğini göstermesi. Konuşmama serbestliği (topluluk önünde mahçup olmamak için onlar açısından çok önemlidir). Belki belli kişilere alıştıkları hitap şekli ve mesafe ayarı (çok hassas konudur, isterseniz girmeyin). Üslup ayarı (esprilerin dozu, anladıkları kadar jargon, yoksa sadeleştirme).

Eğitimin işlevselliği (sorun odaklılığı) + tam ihtiyaca uygunluk + yetişkinlerin ilgi alanı. ➡️ Eğitim öncesi yapılandırılmış görüşmeler. Onların vakaları, onların kendi algılarıyla sorunları, onların öncelikleri. Her biri için somut, anlaşılır, pratik açıklamalar ve mümkünse çözümler.

Yetişkinlerin eğitim akışına kendi isteğiyle katılması. Kendi deneyimleriyle ilişkilendirme. ➡️ Yaşanmış gerçek olaylar, anılar üzerinden ilerleme. Mola saatlarında esneklik. Katılımcıların söylediklerini eğitime ekleme ve akışı doğaçlama değiştirme (hedeflenen konuları sonra telafi ederek). Not: Katılmayı sağlamanın çözümü oyunlar değil, zihinsel katılma çok daha ciddi bir şeydir.

Bilişsel öğrenme (uzun süreli hafıza teknikleri). ➡️ Eğitimin başında net amaç tanımı. Eğitmenin, bu konuyu anlatabilecek kapasitede olduğunun açık-dolaylı öyküsü (kişisel olarak kabul edilmeyi sağlaması). Eğitimin akışı süresince konular arasında geri-ileri gidişlerle ilişkilendirme (ara sıra o noktaya nasıl gelindiğinin özeti). Grubun ortalama öğrenme temposunu keşfetme. Ortamdaki duyguları hızlı fark etme ve o duygunun karşılığı olan beklenen eğitmen davranışına geçme (katılımcı duyguları olarak: Sıkılma, inkar, öfke, sempati, ilgi, merak, mizah anlayışı, tabu konular..).

Eğitim sonucunu ölçme. ➡️ Son dakikada dağıtılan o şablon eğitim değerlendirme formlarını ‘kullanmama’. Eğitim sonucunu; ROI, daha sonraki yapılandırılmış görüşmeler veya beklenen davranış envanterleriyle değerlendirme. Davranış temelli konularda ‘rappel’ (izleme) eğitimleri.

Büyük sonuç: Şu anda yapılan yetişkin eğitimlerinde çok fazla hata ve eksik var. Bu haliyle eğitim değil, bir nevi psikolojik işkence.

Eğitime katılan yetişkinlere özgürlük.

Yorumunuz var mı?